................................................................ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Διαχρονικό και επίκαιρο σκίτσο

Διαχρονικό και επίκαιρο σκίτσο

Μετάφραση // Translate

Αληθινές ιστορίες

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Ηρθαν στην Αθήνα τα distressed funds για να αγοράσουν «κόκκινα» δάνεια

Αρχίζει η λεηλασία... με τις ευλογίες της κυβέρνησης.....


ΑΓΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ… ΡΑΦΙ

Της Κατερίνας Κοσμά

Έτοιμοι να μπήξουν τα… νύχια τους σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά είναι οι «γύπες» των «κόκκινων» δανείων. Ο λόγος για τα λεγόμενα distressed funds, τα αμερικανικά κυρίως κεφάλαια που επενδύουν στην αγωνία και τη θλίψη του κόσμου, κι ετοιμάζονται να αγοράσουν «κοψοχρονιά» περιουσιακά στοιχεία και προβληματικά δάνεια από χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες που αδυνατούν να προχωρήσουν στην αποπληρωμή τους. 
Σύμφωνα με πληροφορίες, εκπρόσωποι των συγκεκριμένων funds βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, αναζητούν γραφεία προς ενοικίαση και σχεδιάζουν επαφές με τις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση ανάψει το «πράσινο φως» για την πώληση σε ξένες εταιρείες μεγάλου μέρους των «κόκκινων» δανείων που προσεγγίζουν τα 110 δισ. ευρώ.
Η Αθήνα δέχεται από το «κουαρτέτο» στενό μαρκάρισμα για να πει το… πολυπόθητο «ναι» και να ακολουθήσει το «παράδειγμα» της Κύπρου, όπου έχει ήδη υπερψηφιστεί κατά πλειοψηφία το νομοσχέδιο για την πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων σε distressed funds, καθώς έτσι εκτιμάται ότι θα «ανασάνουν» οι τράπεζες και θα τονωθεί η ρευστότητα στην αγορά.



Μαζικές εκποιήσεις

Με το «ναι», όμως, αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανοίξει ο δρόμος για μαζικές εκποιήσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων, με αποτέλεσμα να παρατηρηθούν στην Ελλάδα ανάλογες σκηνές με αυτές που εκτυλίχθηκαν στην Ισπανία, όπου χιλιάδες υπερχρεωμένοι πολίτες βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο.
Και αυτό, διότι ξαφνικά οι δανειολήπτες δεν θα χρωστούν σε τράπεζες αλλά σε ξένες εταιρείες που θα τους ασκούν τεράστιες πιέσεις λειτουργώντας με χρηματοοικονομικά και όχι με κοινωνικά κριτήρια. Ένα απρόσωπο fund που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο ή κάποια άλλη μεγαλούπολη του πλανήτη δεν το ενδιαφέρει αν κάποιος είναι άνεργος ή έχει μειωθεί ο μισθός του στο μισό, αλλά αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο κέρδος.



Με στόχο να αποκομίσουν υπέρογκα κέρδη σε σύντομο διάστημα τα distressed funds θα αγοράσουν τα πακέτα των δανείων στο 20% – 25% της αξίας τους και θα εισπράξουν, εκβιάζοντας με τους πλειστηριασμούς, το 50%-60%, υποχρεώνοντας τους δανειολήπτες και τους εγγυητές τους σε μαζικές ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων και κινήσεις πανικού.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, με στόχο την εξυγίανση των χαρτοφυλακίων τους, τάσσονται υπέρ της πώλησης μεγάλου μέρους των «κόκκινων» δανείων τους. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στα funds που διαπραγματεύονται με τις ελληνικές τράπεζες την αγορά ελληνικών δανείων σε πολύ χαμηλότερη τιμή από την ονομαστική, περιλαμβάνονται:
α) το Oaktree, μεγάλος αμερικανικός επενδυτικός οργανισμός, με δραστηριότητες σε όλο το φάσμα των επενδύσεων, β) το York Capital, γνωστό στην Ελλάδα από τις επενδύσεις σε TEPNA, ελληνικά ομόλογα κ.λπ., γ) η Valde Capital Investment, επενδυτικός οργανισμός με στρατηγική την εξαγορά πλειοψηφίας ή και 100% επιχειρήσεων, δ) η Paulson Fund, εταιρεία διαχείρισης hedge fund από τη Νέα Υόρκη με σημαντικές επενδύσεις στις μετοχές των τραπεζών, ε) η αμερικανική Marathon Asset Management, που δραστηριοποιείται στις διεθνείς χρηματαγορές, στ) το Fortress Investment Group, μεγάλο αμερικανικό hedge fund που είχε επιδείξει ενδιαφέρον για την αγορά των στεγαστικών δανείων της Citibank.

Τα «αρπακτικά»

Η επέλαση των «αρπακτικών» στην Ευρώπη ξεκίνησε το 2010, ταυτόχρονα με την κρίση χρέους που ξέσπασε στην Ευρωζώνη. Μεταξύ των μεγάλων επενδυτών σε distressed debt στην ευρωπαϊκή αγορά υπάρχουν γνώριμα ονόματα. Στα ακίνητα εκ των μεγαλύτερων είναι, σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους, οι Deutsche Bank, Apollo και Lone Star, ενώ σε επιχειρηματικά και όχι μόνον, οι Cerberus Capital Management, η Oaktree Capital, η Blackstone, η Kohlberg Kravis Roberts & Co (KKR) και η Fortress.

Τα «θύματα»
«Επέλαση» σε Ισπανία – Ιρλανδία


Κάποια από αυτά αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Αργεντινή. Ειδικά στις δυο ευρωπαϊκές χώρες η παρουσία τους εξόργισε Ιρλανδούς και Ισπανούς που βρέθηκαν να χρωστάνε σε άγνωστους και να απειλούνται με εξώσεις. Είναι ενδεικτικό πως σε διάστημα λίγων μόνο μηνών πουλήθηκαν σε τέτοια funds περί τις 4.860 εργατικές κατοικίες από τον δήμο και την τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης, όπως επίσης άλλες 1.000 εργατικές κατοικίες σε Βαλένθια, Ανδαλουσία, Μούρθια, Κανάρια Νησιά. Ξεπουλήθηκαν ακόμα 13 κρατικά κτίρια από την τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας, καθώς και ξενοδοχεία, ολόκληρα «μπλοκ» γραφείων, εμπορικά κέντρα σε Βαρκελόνη, Μαδρίτη. Από το 2008 έως το 2012 οι εξώσεις στην Ισπανία έφθασαν τις 363.000, ενώ κάθε μέρα υπολογιζόταν ότι 80 οικογένειες διώχνονταν από τα σπίτια τους συνοδεία αστυνομικών.
Έντονη κυβερνητική κρίση προκάλεσε η δράση των distress funds στην Ιρλανδία. Ενυπόθηκα δάνεια τραπεζών αρχικής αξίας 5,7 δισ. ευρώ αγοράστηκαν από την κρατική bad bank ΝΑΜΑ για μόλις 2 δισ. ευρώ και εν συνεχεία πουλήθηκαν σε fund για 1,2 δισ. ευρώ! H Deloitte παραθέτει στο μεταξύ στοιχεία για τις τιμές που κατέβαλαν τα funds σε αγορές της ανατολικής Ευρώπης. Ειδικότερα: 
Στη Ρουμανία οι συναλλαγές «κόκκινων» καταναλωτικών δανείων που έγιναν τα προηγούμενα έτη ήταν σε τιμές που αντιστοιχούν σε ποσοστό από 6% έως 10% της ονομαστικής αξίας του δανείου. 
Στην Ουγγαρία τα «κόκκινα» καταναλωτικά της τελευταίας διετίας αποτιμήθηκαν στο 12%-15% της αξίας τους.
Στην Τσεχία και τη Σλοβακία έναντι 19%-21%.
Στην Πολωνία πουλήθηκαν μεταξύ 11% και 14% της ονομαστικής.

Στην Ελλάδα όλα θα εξαρτηθούν από τα περιθώρια που θα παράσχει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Έρευνα της PricewaterhouseCoopers επισημαίνει, τέλος, ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες σκοπεύουν να πουλήσουν μέχρι το 2018 προβληματικά δάνεια ύψους 300 δισ. ευρώ, ποσό υπερδιπλάσιο από τα 125 δισ. ευρώ που έχουν πωληθεί από το 2010.


Ημερησία

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

“Ελλάδα, η επόμενη μέρα”: Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ του ARTE

   ΠΟΛΙΤΙΚΗ   

του Θάνου Καμήλαλη*

Πριν από λίγες μέρες προβλήθηκε σε Γαλλία και Γερμανία ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ πάνω στην επτάμηνη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους δανειστές της. Καλό θα ήταν να του ρίξετε μια ματιά, γιατί αν μείνετε στα αποσπάσματα που παρουσίασαν τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ, θα χάσετε τα καλύτερα σημεία του
Το ντοκιμαντέρ έχει τίτλο «Grèce, le jour d’après » ( Ελλάδα, η επόμενη μέρα), προβλήθηκε από το κανάλι ARTE και ακολουθεί την πορεία των διαπραγματεύσεων, από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου μέχρι την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Ως αφηγητές χρησιμοποιούνται βασικοί πρωταγωνιστές του «ελληνικού δράματος», μεταξύ των οποίων οι Γιούνκερ, Μοσκοβισί και Σόιμπλε, ο Γιώργος Κατρούγκαλος (μόνος υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ που δέχτηκε να μιλήσει, σύμφωνα με τον δημιουργό), αλλά και οι  Γιάννης Πρετεντέρης κι Ευάγγελος Βενιζέλος. Ακολουθείται δηλαδή μια «συντηρητική» προσέγγιση του ζητήματος, που ακόμα και αυτή δεν άρεσε ολόκληρη…
Μάθαμε, καθώς τα ΜΜΕ είχαν την καλοσύνη να μας τα μεταφέρουν, ότι σύμφωνα με τον κ.Σοίμπλε «15 χώρες της Ευρωζώνης ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώ». Μάθαμε επίσης ότι η κυβέρνηση «κατόρθωσε να περάσει μια συμφωνία χειρότερη από αυτήν που απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα», σύμφωνα με τον κ.Γιούνκερ. Ενημερωθήκαμε ότι «η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε σχέδιο», ότι «ο Βαρουφάκης ήταν διακοσμητικός», ότι «δεν μπορούμε να μιλάμε για γερμανική δικτατορία στην Ευρώπη». Σχεδόν όλες οι πολύ σημαντικές απόψεις κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων έφτασαν στους ελληνικούς δέκτες.
Μοσκοβισί: Ούτε ο Σόιμπλε ήθελε Grexit λόγω κόστους
Κάπου εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Λέει ο Επίτροπος Οικονομικών της Κομισιόν, Πιερ Μοσκοβισί: «Ήθελαν να μας οδηγήσουν έως το τέλος Ιουνίου με το ρολόι στο χέρι ελπίζοντας ότι το Grexit να μας τρομάξει αρκετά ώστε να κάνουμε υποχωρήσεις στο χρέος και σε κάποιες εμβληματικές μεταρρυθμίσεις. Αυτή ήταν η τακτική τους και ο Βαρουφάκης ήταν εδώ για να μην διαπραγματευτεί». Κάνοντας ένα λογικό άλμα, τα ελληνικά μέσα έβαλαν λεζάντα σε αυτήν τη δήλωση τη φράση «νόμιζαν ότι θα μας τρομάξει το Grexit», κάτι που υπονοεί φυσικά ότι οι Ευρωπαίοι δεν φοβήθηκαν ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ούτε κάτι τέτοιο θα είχε μεγάλο κόστος γι αυτούς.
Βέβαια σε επόμενο σημείο του ντοκιμαντέρ, ο κ.Μοσκοβισί λέει καθαρά ότι κατά τη γνώμη του το Grexit δεν ήταν ποτέ πραγματικό σενάριο, καθώς ήταν πολύ ακριβό για τους Ευρωπαίους. Ακόμα και ο ίδιος ο κ.Σόιμπλε, σύμφωνα με τον Επίτροπο Οικονομικών της Κομισιόν, αναλογιζόταν το μεγάλο κόστος που θα είχε κάτι τέτοιο για την Ευρωζώνη. Το Grexit, δηλώνει, ήταν απλά «ένα όπλο, μία τακτική, για να κερδίσει ο Σόιμπλε περισσότερα».
Γιούνκερ: Το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα ήταν ΝΑΙ στα μέτρα
Πολύ ενδιαφέρουσα επίσης (και χαμένη στη… μετάφραση μάλλον), είναι η άποψη του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για όσους Έλληνες ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου. Σύμφωνα με τον κ.Γιούνκερ οι ψηφοφόροι του ΝΑΙ δεν ζήτησαν την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, όπως νομίζουν οι περισσότεροι από αυτούς αλλά και τα κόμματα που το υποστήριξαν. Σύμφωνα με τον κ.Γιούνκερ το 38% των Ελλήνων είπε ΝΑΙ σε μειώσεις μισθών, συντάξεων, περισσότερους φόρους και «ξήλωμα» των συλλογικών συμβάσεων, σε μια «σφαγή», καθώς έτσι υποστηρίζει ότι παρουσιάστηκε η συμφωνία στους Έλληνες.
Και η παραμονή στην Ευρώπη κύριε; Πουθενά. Μάλλον δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο ζήτημα. Πώς όμως να βρουν το θάρρος τα κανάλια να παίξουν μια τέτοια δήλωση, μετά τη «μεγαλειώδη» εκστρατεία τους υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα;
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί με σιγουριά ότι π.χ. ο Σόιμπλε λέει ψέματα και ο Μοσκοβισί αλήθεια, ή το αντίθετο, άλλωστε ο καθένας υπηρετεί τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες. Το πρόβλημα είναι αυτή η ιδιόμορφη ενημερωτική «TINA», η απουσία, η απόκρυψη της εναλλακτικής, «ενοχλητικής» άποψης. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιος, κατά τη διάρκεια μετάδοσης της πληροφορίας, κάνει μία επιλογή. Αυτό θα «παιχτεί», εκείνο όχι, με κριτήρια φυσικά όχι την ενημέρωση και την ανάγκη πληροφόρησης των πολιτών. Δεν θα πρεπε να είναι όλα κάπως αλλιώς;
Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ (πατώντας το CC εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι):