ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ζητήματα Ευρωπαϊκής Ενωσης
Είμαι ένας από τους 3.000.000 έλληνες πολίτες, που βρίσκονται σε καθεστώς φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Έδωσα το ΟΧΙ μου στην κυβέρνηση, ώστε να μπορέσει να αρνηθεί τα τελεσίγραφα. Και δεν περιμένω τίποτα λιγότερο. Επειδή οι εργατικές και κοινωνικές μας ανάγκες ειναι αδιαπραγμάτευτες. Κάνω απεργία πείνας, απαιτώντας τελειώσει η λιτότητα.
Από το μεσημέρι της Δευτέρας 6 Ιουλίου βρίσκομαι σε απεργία πείνας ενάντια στη λιτότητα. Είναι ένα ακραίο μέτρο, αλλά δεν απέχει πολύ από τον βίο που διάγω τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Όχι “λιτό βίο”, αλλά βίο λιτότητας.
Αυτή τη στιγμή, το διευθυντήριο της Ευρώπης έχει υποβάλλει την Ελλάδα σε μια αναγκαστική “δίαιτα κεφαλαίων”, όπως όταν το Ισραήλ είχε εξαναγκάσει τον λαό της Παλαιστίνης σε “δίαιτα λιμοκτονίας ανά θερμίδα” κατά την πολιορκία της Γάζας το περασμένο καλοκαίρι.
Τα μέτρα λιτότητας των τελευταίων ετών και τα capital controls των τελευταίων ημερών είναι μορφές συλλογικής τιμωρίας, για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί στην Ελλάδα. Tα μνημόνια οδήγησαν σε μία πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, ανείπωτη δυστυχία και βαρύτατες παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αφού πρώτα διασώθηκαν οι τράπεζες από την χρεοκοπία με τα λεφτά των φορολογουμένων, ο οικονομικός και μιντιακός πόλεμος που εξαπολύεται από την εγχώρια και διεθνή διαπλοκή, αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια πραξικοπηματική ανατροπή της κυβέρνησής της Ελλάδας.
Το συγκλονιστικό αποτέλεσμα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 ήταν μια νίκη του ελληνικού λαού κι ένα ξεκάθαρο μήνυμα να μπει τέλος στα μνημόνια και τη διαρκή λιτότητα και ανεργία. Αλλά το δημοψήφισμα δεν είναι πανάκεια.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου 1.000.000 οικογένειες διαβιούν με εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ το μήνα. Πάνω από 1 στους 3, δηλαδή περισσότεροι από 3.000.000 έλληνες πολίτες, βρίσκονται σε καθεστώς φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.
Ένας από αυτούς τους πολίτες είμαι κι εγώ. Έδωσα το ΟΧΙ μου στην κυβέρνηση, ώστε να μπορέσει να αρνηθεί τα τελεσίγραφα. Και δεν περιμένω τίποτα λιγότερο. Επειδή οι εργατικές και κοινωνικές μας ανάγκες ειναι αδιαπραγμάτευτες.
Όποια κι αν είναι η απόφαση του διευθυντηρίου της Ευρώπης στη σύνοδο κορυφής την Κυριακή 12 Ιουλίου (συμφωνία ή Grexit), το βέβαιο είναι πως θα ακολουθήσουν δύσκολες ώρες για τον ελληνικό λαό.
Η απεργία πείνας μου λοιπόν, θα συνεχιστεί μέχρι την Κυριακή και το αν θα σταματήσει ή όχι θα εξαρτηθεί κυρίως από το αν θα εκπληρωθούν κάποια από τα παρακάτω αιτήματά:
Απαιτώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και να πάψει να μετατρέπει τους έλληνες πολίτες σε υποτελείς εργάτες μιας ειδικής οικονομικής ζώνης, καταδικασμένους να εκτίουν ισόβια ποινή στην ελληνική αποικία χρέους.
Απαιτώ τη μονομερή διαγραφή του απεχθούς χρέους που στερεί και συντρίβει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Απαιτώ η ελληνική κυβέρνηση να σεβαστεί το ΟΧΙ του ελληνικού λαού, να μην προχωρήσει σε τρίτο μνημόνιο και να μην αποδεχθεί νέα μέτρα λιτότητας.
Απαιτώ να τροποποιηθεί το πτωχευτικό δίκαιο, ώστε να επιτρέπει την νόμιμη επαναλειτουργία των εργοστασίων που κλείνουν, κάτω από εργατικό έλεγχο και εργατική διαχείριση.
Απαιτώ να στηριχθεί μαζικά και θεσμικά η αυτο-οργάνωση τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας, μέσω αμεσοδημοκρατικών συνελεύσεων, επιτροπών κοινωνικού ελέγχου και πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, σε ένα αναζωογονημένο σχέδιο για τα κοινά, ένα Σχέδιο Γ, το οποίο θα εκπονηθεί “από τα κάτω προς τα πάνω”, ενάντια στις ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, για την κάλυψη των βασικών αναγκών όλων μας.
Απαιτώ να ζήσουμε σαν άνθρωποι και όχι σαν σκλάβοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου