Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη: ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ
Ο Νίκος στα εβδομήντα του είχε επιστρέψει από τη Γερμανία όπου εργάστηκε για σαράντα χρόνια ως οδοντίατρος. Γεροντοπαλίκαρο τώρα, αγόρασε ένα ωραίο διαμέρισμα με μεγάλες βεράντες στο Βύρωνα, γέμισε τα μπαλκόνια με πολύχρωμα λουλούδια και μικρά δέντρα και απολάμβανε τη ζωή του στην Ελλάδα. Στο χωριό του, που το είχε αφήσει στα εφηβικά του χρόνια. πήγαινε σπάνια. Οι φίλοι του είχαν κι αυτοί φύγει από κει, μόνο τις γιορτές και τα καλοκαίρια πήγαιναν για διακοπές και να δουν τους δικούς τους.
Πλάκωνε η ψυχή του από την ερημιά που αντίκριζε στον τόπο του, που άλλοτε ήταν γεμάτος παιδιά, με όλα τα σπίτια ήταν περιποιημένα και ανοιχτά. Τον δυσκόλευε λιγάκι η ζωή στην Αθήνα, με το καυσαέριο, τα σκουπίδια, τον θόρυβο, την ακρίβεια και φοβόταν από όσα άκουγε και διάβαζε για τις κλοπές που γίνονταν. Δεν μπορούσε να συνηθίσει την αγένεια κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όταν πήγαινε να εξυπηρετηθεί σε μια υπηρεσία. ούτε άντεχε να περιμένει με τις ώρες στην ουρά στην τράπεζα ή στις στάσεις των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Χρησιμοποιούσε τακτικά το Μετρό και του άρεσε. αλλά στην περιοχή που έμενε δεν τον βόλευε η συγκοινωνία και συχνά έπαιρνε ταξί για να εξυπηρετηθεί. «Τι διαφορά που έχει η ζωή εδώ από τη Γερμανία». έκανε μέσα του τη σύγκριση και λυπόταν που η χώρα του είχε μείνει τόσο πίσω σε θέματα παιδείας και αγωγής. «Τι ανάγωγος κόσμος υπάρχει», σκεφτόταν και απορούσε με τη συμπεριφορά ορισμένων.
Προχθές, μια ένοικος της πολυκατοικίας, του πέταξε από το διαμέρισμά της μία μεγάλη σακούλα σκουπίδια με προορισμό τον κάδο στο πεζοδρόμιο μπροστά στο κτίριο. Από λάθος χειρισμό της, η σακούλα προσγειώθηκε στη βεράντα του, πάνω σε μια από τις καρέκλες που υπήρχαν εκεί, ανοίγοντας και γεμίζοντας τον τόπο με το περιεχόμενό της. Της φώναξε να διαμαρτυρηθεί κι εκείνη. αντί να του ζητήσει συγγνώμη και να κατέβει να μαζέψει τις βρωμιές, τον έβρισε και τον αποκάλεσε «γεροπαράξενο».
Όσος καιρός και αν περνούσε, δεν θα ξεχνούσε ποτέ αυτό το περιστατικό. «Αυτή ήταν η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004;» αναρωτιόταν κι απαντούσε ο ίδιος αμέσως στην απορία του: «Αυτή είναι και μη χειρότερα»…
_______
[από τη συλλογή με σύντομες αληθινές ιστορίες: «ΜΙΚΡΕΣ ΖΩΕΣ».]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου